Son yıllarda tarım ve hayvancılık sektöründe yaşanan istihdam sorunları, dikkat çekici boyutlara ulaştı. Özellikle Türkiye’nin kırsal kesimlerinde, 100 bin lira maaşla çalışacak çoban bulmanın neredeyse imkansız hale gelmesi, bu sektördeki ciddi sıkıntıları gözler önüne seriyor. Hayvancılık, ülke ekonomisine önemli bir katkı sağlarken, nitelikli iş gücünün eksikliği büyük bir tehdit oluşturuyor. Peki, bu kadar yüksek bir maaşa rağmen neden çoban bulunamıyor? İşte bu sorunun cevabı, hem ekonomik hem de sosyal faktörlerde gizli.
Günümüzde köyde yaşayan gençlerin çoğu, az kazanç elde etmekte ve ağır koşullarda çalışmak istemediklerinden tarım ve hayvancılıkla ilgilenmemeye eğilimli. Çocuk yaşta şehir hayatını benimsemiş olan birçok birey, köyden ayrılıp büyük şehirlere göç etme yoluna gidiyor. Sağladıkları maaş ile yüksek yaşam standartlarına ulaşan bu gençlerin, köyde çobanlık yapmak gibi ağır ve zorlu bir mesleği seçmemesi son derece anlaşılır bir durum. Ayrıca, çobanın iş koşulları da pek cazip görünmüyor. Uzun mesai saatleri, sıkıntılı hava koşulları ve yalnız çalışma durumu, çobanlık mesleğini daha da zorlu hale getiriyor. Şehirde daha az çalışarak daha fazla kazanma imkanı varken, yüksek maaş dahi bu mesleği cazip kılmıyor.
Bir diğer önemli etken ise çobanlık mesleğinin toplumda oluşturduğu algı. Çobanlık, genellikle düşük gelirli ve sosyal olarak daha az saygı gören bir iş olarak nitelendiriliyor. Bu durum, gençlerin bu sektöre yönelmesini engelliyor. yıllarca eğitim almış ve çeşitli meslek dallarında kendini geliştirmiş birçok gencin, çobanlık gibi bir mesleği seçmek istemeyeceği açık. Ülkenin genel eğitim düzeyinin artmasıyla birlikte, gençler daha fazla meslek sahibi olmak, daha iyi şartlarda çalışmak ve sosyal statülerini artırmak istiyorlar.
Öte yandan, modern tarım ve hayvancılık uygulamalarının da rolü büyük. Teknolojik gelişmeler, tarımda ve hayvancılıkta verimliliği arttırdıkça, geleneksel yöntemlerle çalışan çobanlara olan ihtiyaç azalıyor. Bununla birlikte, yeni nesil çiftçilere yönelik eğitim programları ve destekler artmış durumda. Ancak yine de, kırsal kesimlerde eğitimli çalışma gücünün eksikliği büyük bir sorun. Zira, iyi bir eğitim almış bir birey, çobanlık gibi sıradan bir mesleğe yönelmeyi göze almayabilir.
Sonuç olarak, günümüzde 100 bin lira maaşla çoban bulmanın zor olması, sadece ekonomik koşullardan değil, sosyal algılardan, gençlerin kariyer hedeflerinden ve iş koşullarının zorluğundan kaynaklanıyor. Çobanlık mesleğine olan ilginin arttırılması için, hem sosyal hem de ekonomik boyutlarda çeşitli düzenlemeler ve teşvik programları gerekmekte. Bu noktada, yerel yönetimlerin, tarım ve hayvancılık bakanlıklarının ve sivil toplum kuruluşlarının iş birliği ile kırsal alandaki bu sıkıntılı durumun üstesinden gelinmesi mümkün olabilir.
